çirkin şansı

öyle bişey olsa zengindim ben

yoktur. o çirkin gördüğünüz insanların bir yeri kötü ise başka bir yeri çekicidir. yani herkes aynı kusurları görmez. ama gerçek çirkin her yerde her ortamda her kişide çirkin itici ezik gıcık izlenimi vererek dışlanandır. hiç sevilmeyen kişdir. sebebi ise doğuştan gelen özellikleridir. o da bilir esmer yavşak taylan gibi şımarık dudak büzen melisa gibi davranmayı ama hayata -30 ile başlamıştır.

(bkz: diego costa)

inanmıyorum buna.

bende fazlasıyla yok.çirkinim ama yok

ben çirkinim ve öyle bişey yok yalan bunlar aq

bu gercek olsaydi "amerikan baskani dahil herkesi uyandirin" repligindeki baskan ben olurdum.

(bkz: olcay sahan)

bunun 9.1 sürümü çıktı ben hala 7 lerde falanım amk. şansımı sikeyim.

"allah çirkin şansı versin" diyen ne kadar kız varsa hepsi çirkin...

annem beni hem cuma günü hem de kandil gecesinde doğurmuş. i̇nanıyorum böyle bir şans var bende.

daha bana uğramadı yakınlarda bekliyorum kendisini

22 yıldır çirkinim fakat hâlâ şansım yok kim kullanıyor lan benim şansımı çabuk çıksın ortaya.

Asılsız entriler girmeyin kardeşim şuraya...

Güzel/yakışıklı şansı diye bir şey var mı? Yok. Neden? Çünkü doğuştan şanslılar. Şansa ihtiyaçları yok. Çirkin şansı diye bir şey var mı? Kendimizi avutalım diye çıkarılmış bir şey olarak düşünüyorum. ‘Zaten olmuyor anca şansa olur olursa’ gibi bir şey.

başlıktaki tüm entryleri okudum. biri de dememiş ki “şansın güzeli çirkini mi var”. aloo arkadaşlar, siz kendinize bunu yaparsanız elalem neler neler yapar farkında mısınız?

Yok o yok bende yok meselâ.

yok böyle bir şans,inanmayın.inananlara da itibar etmeyin.

lisenin en havalı kızlarından birini gözüme kestirmiştim. ismi şebnemdi. dostlarım her ne kadar şansımı fazla zorladığımı ve hayaller dünyasında yaşadığımı söylese de kesinlikle yolumdan dönmeyecek, gönlümün sesini dinleyecektim. Tek problem kızın neredeyse hiç yalnız gezmemesiydi. hele Büşra adındaki arkadaşı bir gölgeden ayırt etmesi zor olan varlığıyla hep ensesindeydi. boylu poslu, toplu, sinsi, kraldan çok kralcı, sevimsiz bir tipti büşra. ondan tiksinirdim. günlerce bekledim. Baktım olacağı yok, tüm cesaretimi toplayıp kantinde her zamanki gibi yine ikisi bir aradayken şakkadanak masalarına oturdum ve ağızlarını açmalarına fırsat vermeden direkt konuya girdim. ağdalı bir türkçeyle süslü aşk cümlelerimin işe yaramasını umuyordum. sessizleştiler. en yakın arkadaşının durgunluğu ve etrafı dalgın fakat hüzün dolu bakışlarla süzmesi karşısında şaşkına dönen Büşra; -saçmalama kızım, herhalde bu öküzün teklifini kabul etmeyeceksin diye patlarken iri göğüsleri hızla aşağı yukarı sallandı. ondan bir cevap alamayınca araya girme gereği hissettim. +nedenmiş o, lütfen söyler misin dedim. Yancı mahluk, anlamlandıramadığım türde bir öfke nöbeti geçiriyordu. gök gürültüsü misali gürledi. -çirkinsin oğlum sen. Şu tiple bu güzel kızı tavlayabileceğini nasıl düşünürsün? Hiç mi utanman arlanman yok? Defol çabuk yoksa imdat diye bağıracağım. +arkadaşının yerine konuşmayı bırak şimdi, hem kendi kararını kendisi verebilir herhalde, öyle değil mi dedim. daha lafımı bitirir bitirmez şebnem hıçkıra hıçkıra, sarsıla sarsıla ağlamaya başladı. Tanrım, ağlarken bile çekici, baştan çıkarıcıydı. Yaşananlardan bu denli etkilenmesini normal karşılamakla birlikte duygulandım, içim cız etti. Büşra böğürüyordu artık. -aptal çocuk! salak salak bakacağına koş da şuradan ıslak mendil gibi bi şey al getir dedi. en az özcan deniz'in hadi hadi meleğim albümü kadar boş olan ceplerimi yoklarken; -inanmıyorum, fakirmiş bir de. sittir git lan kaybol diye bağırdı. göz ucuyla herkesin suspus vaziyette bizi izlediğini fark ettim. Ciyak ciyak ağlamayı sürdüren kıza doğru bakarak; +tamam ama hiç olmazsa... diyecek oldum. Büşra hışımla sandalyesinden kalkıp üstüme düştü. annesine asılsam aynı tepkiyi gösterir miydi bilmiyorum ama kafama, çeneme, burnuma allah ne verdiyse acımadan defalarca vurdu. bir kızdan dayak yemenin tadına ilk kez o gün vardım. Çok sonraları şebnem'in salyalı sümüklü tepkisinin sebebi de gün yüzüne çıktı. her ortamda "nasıl korktum anlatamam şekerim. o ucube nesine güvenip gelmiş, az daha yüreğime iniyordu. bu kadar mı düştüm, gerçekten bunlara mı layığım ben, çalı çırpıya sürterim daha iyi ayol" diyor, o anlar aklına geldikçe hâlâ ürperiyormuş. çarem yoktu. sevdamı kalbime gömerek inzivaya çekildim. uçsuz bucaksız internet deryasında ordan oraya savruldum. aradan iki ay geçti. ölümcül ebony milf dabıl penetrasyon hastalığına yakalanmıştım.

bazı insanlar veya bazen insanlar, çirkin olan şeyi (şey diyorum çünkü her konuda geçerli) oldukça çekici ve hoş bulabiliyor. "çirkinliği güzel" diyorum ben böyle şeylere. mesela insan için konuşmak gerekirse bakıyorsun ağzı burnu yamuk, ama öyle bir çekici geliyor ki o yamukluk. karakteristik bir şey gibi duruyor hani üzerinde. tarif edilemez. bazen de allah'ın tüm dikkatini vererek yarattığı mükemmel ve simetrik suratlar insana hiç çekici gelmeyebiliyor. onlar uzaktan güzel, tablo gibi. galiba çirkin şansı dediğimiz şey tam olarak bu. anlatabildiğimden emin değilim ama anlayanlar olacaktır.

Çirkinin şansı alnının çatında, güzelin şansı ayağının altında olur.